Savunma Tutanaklarından

Suçlamayı reddediyorum Hâkim Bey
İyi dinlesin savcı hanım da
İddiayı çürütmeye hazırım.
İşte delillerim bu sandıkta bakın,
her doğum günümde
anılara yolculuk için açarım kapağını
eski oyuncakların.


Nasıl da geçmiş zaman,
kırk'ıma merdiven dayamışım?


O elinizdeki ilk telden arabam.
Keserken bir gün çiti
yakalanıp babama, ilk cezamı almıştım.
Anam ses etmemişti rahmetli
iplerini gizlice boşaltmama,
ikincisinin tekerleklerini
makaralarından yapmıştım.


Şu köşedeki, dut ağacından çatlak topacım,
en çok onu severdim nedense
yalpalayarak dönerdi,
ondandır belki.
Başlarda fırlatmayı beceremesem de,
sonraları alıştım.


Kadife kesedekiler
rengârenk bilyeler
çoğu yarım,
o günlerden kalmadır
kırılmış neyim varsa, çöpe atmama alışkanlığım.


Dede yadigârıdır şu ufak çakı.
Elma bahçesine uğramadığımda Hasan Dayı'nın,
baldırandan rüzgârgülü yapmak için kullandığım.


Solmuş mendillerimin renkleri
bayram el öpmelerinde topladığım.
Sakalımdan bile beyazdı en üstteki,
güneşli günlerde ıslatır, başıma koyardım.


Hey gidinin hey!..


Bekçi Musa'nın hediyesidir
bu eski düdük.
Mahalle maçlarında çok iş görürdü,
ele geçirmek için az yalvarmadım.



Ne çok gülerdi bizimkiler
içindeki nohutu çıkartmak için çabalamama,
çocuk aklı işte.
Şu yaşıma geldim; ama ıslık çalmayı hâlâ başaramadım.


İşte budur maruzatım.
Şimdi karar sizin;
kim kastetmiş canına
o masum çocuk yanımın?


Suçsa eğer
anılar sandığının anahtarını
zamanın elinde rehin bırakmayışım,
neyse çekerim cezamı
ama tek şartla;
O sandığı da verin bana,
" Paşa paşa yatarım! "


Deneysel * 2010 / İstanbul Anadolu Yakası.