Savurdum

Şehrin yorgun yamaçlarından indi
Mahur zaman,
Birkaç yosma iz
Fırtınalardan arta kalan

Toprak, Nisan kokulu
Prematüre çiçek tomurcukları çalmış
Akşam alacalıklarını.

Cebimde günden kalan
Hüznü zaman
İmbata vurdum
Efkârı.

Savurdum be gülüm
Savrulmuşluğumuzu
Güz yorgunu çınar yaprağı misali.



İmansız voltalar attık
Yoksunluğu sırtlayıp
O berduş sokağın
İyot kokan mazgallarında

Yıldızlar dizildi tespih ipine
Sabra asıldık
Şükürden vazgeçip
Parmaklarımızı acıttık.



Ve
Öyle döndü
Geceler şafağa
Ziyan karanlık tavaflarında

Aşkın semahı zannettik
Baş döndüren
Zil zurna , akşamı sarhoş eden


Oysa mahur zamanlardı
Yoksunluğumuzu şarap şişelerine döken.