Sayamadım

Kaç şiir yeter ki bir tek bakışını anlatmaya
Yada kaç mucize tek bir gülüşün eder sayamadım
Bilki sen bende değilken ben hiç elde değildim
Nasıl bir yoldur ki bu sensizlikte bile sana çıkar anlamadım
Yağmurla birlikte başlar yüreğimdeki yorgunluğum
Bazen yalnızlığım takılır boğazıma yutkunurum
Kayboluşlarım olur,tüm şehri kuşatırım bir sabah
Kimbilir belkide zamanla yokluğuna sen kadar vurulurum.

Gece gibi pencerene dikilir karanlığım
Yalnızlığım anılarımda biriken acıları ısmarlar
Her gidişimde birkez daha yazılır hayatın romanı iliklerime
Ölüme susadıkça bir yanım,bir yanım inadına yaşama can katar
Bu yüzdendir hiç bitmez içimde tarifsiz noktalarım
Adına vürgül koyduğum fırtınalara bile direnirim
Bir nehir yataği gibi uzun olmasada düşlerim
İçimde köpüren çağlayanlar misali deliririm.