Sayıklamalar Aşkına

haydi gel
h/içli bir yalnızlıkta
içelim geceyi
bezgin ruhumuzdan sızlanırken ay
yürüyelim saatlerin karanlığına
inançsızlığın tapınağı gibi
koruduğumuz bu ıssızlık
çıldırtıyor beni
içelim geceyi
sayıklamalar aşkına

dışı sevda içi ateş bu beden
yeniden doğmanın parolasını unutmuş
inanmaya ihtiyacım var
benden yeni bir düş yaratılır mı söyle bana
alacalı bir denizin kenarında
kumlarla oynayan pamuk prenses benim
avucundan seneler döküldükçe kadınlaşan
sırlı aynalardan kalma şamar izi yanağında
yüzüm karmakarışık bir çığlık
kimsesizliğim ellerinde şimdi
gözlerimdeki boşluktan öp beni
o gözlerin çukurunda sen varsın
al kendini dilinle tuzlu anıların arasından
görmek ve sağanak gibi sevmek
işte tüm mesele bu

bizi uzaklara götürecek zaman azaldı
sessizliktir zamanın ipliğini kanatan


kasıklarımızda çatlak yutkunuyor
zehir zemberek h/içmişiz
beni unutmadan önce
kendi dertlerine kapanmadan önce
hünerli ellerinle soy beni
açtığım kapıdan gel
yeni bir ben yarat

sayıklamalar aşkına
öldür beni
inanmaya ihtiyacım var...