Sayrı -vii-

İzlerindeki dehşeti gizleyemez
bugüne yığılan hiç bir düş.

Üzerine susulmuş her mecbûriyet,
gensiz bir hassâsiyetti.
Fâili meçhûl tebessümlere esir ettiğin esâretimi;
S/ağır bir hassâsiyet boğumladı "aşk" hecesinin son sesinden.

Yarına yetim düştüğün her umut;
eklemsiz nihâyetlerin fâhişe hassâsiyetlerine,
piç bir döngüde dengesiz mâsumiyetler susuşuyor.

Açık yaralarımdan sızdığın her an gibi; şimdi sönük bir mumun dibinde gevriyor umutlarım.
Tane tane keşkelendi bekleyişler bir suç atımı uzağına.
Senkron sancılar kuşağında ezik bir hürriyetin bağımlılığına içiyoruz -esirce-
En suçlu hasretimsin.