Şeb-i Arûs
Mekke'yi gösteriyordu iman pusulam
Tadı yoktu hiçbir lezzetin islamsız
Ancak furkan'a tabi olanlar bilir,
Mânâ'ya varanlar.
Kıblem aşk'tır
Dünya bana dardır
Giydiğim ar'dır
İhrâmım hûşû
Ruhum derviştir
Amelim azapta
Canım tuzakta
Nefsim uzakta şimdi..
Gözlerim de nem
İçimde sonsuz duâlar
Başım ravzan da
Ellerim semâ da
Haykırıyordu dilim lebbeyk
ALLAHÜMME lebbeyk diye..
Ölmeden ölmeye geldik ey resul !
Sözümüzü tutmaya
Biz imanımızı tasdike geldik
Yeniden doğmaya..
Muhammed'eydi bu yolculuk
Tertemiz oluşaydı
Tefekkür ediyordu sözler
Beyândı biat'a gözler
Kalpler hürmetle tutuşuyordu adına
Nefesim sevda soluyor
Medine kalbime düşüyor
Sultana gidiyordu yürekler
Ve evren ona dönüyordu..
Onsekiz bin alem zikirdeydi
Melekler nurlarıyla süslüyordu kâbeyi
Agızlarda salavat-ı şerif
Toprakta ashâbın şehit
Ömür bile fedayken adına
Varlığını bilmek ne büyük lutuf
Kıyamet ayrı kalmaktı yolundan
Cehalet seni bilmemektir
Çöl dile geliyordu aşk'ın baş kentinde
Uhud hala hüzünlü
Bedir hala kimsesiz
Ve hendek yangın yeriydi
Resulullah diyordu cennet
Cehennem nurunla sönüyordu
Gözyaşları bir bir yokluğuna damlıyordu
Can vermeye can atıyordu ehli sünnet
Gel gör ne çaresiz sensiz bu ümmet..
Hüseyin diye ağlıyordu kûfe
Hüzne râm olmuştu yürekler
İki gülüne yanıyordu cennet ehilleri
Cebrail suskun, azrail mahsun
Ölüm bile utanıyordu varlığından
Ey hasan ! ya ALİ ;
Ehlibeyt sevdalıları ağlıyor size
Ashab yolunuza feda etmiş benliğini
Ensarlar tabi secdenize.
Bir yol ki insanlık rükû'da
Ruhlar vecd'de
Vijdanlar bir ömer adaletinde
Hamza cesaretinde
Osman teslimiyetinde
Ebu'bekir narinliğinde
Bir yol ki ALLAH'u ekber hep birden
Ezânlar da yakar hala bilâl
Kâbir ki cennet'e açılan kapı
Marace'l bahreyn gibi olur gönüller
Bir ney sesinde biter hasret
Tennure giyer alem,döner mevlâya
Bübüller şarkı söyler över mevlâya
Güneş tavâf eder dünyayı doğar mevlâya
Mirac'a açılır bir yol
Yedi gök sunar varlığını hiç'liğe
Varlık içinde bir varlık
Yokluk içinde bir yokluk olur
Benlik kaybolur
Madde pul olur
Yaşananlar bir bir yok olur
Yok oldukça yanar insan
Yandıkça kül olur
Kül oldukça kul olur mevlâya..
28-11-2014