Sebil

Her günümüzü sebil ettik on dağ ötesi şehirlere
bir saatimizi sana veremedik anne
gül gül dağıttık gülücükleri
önümüze gelen her sevgiliye
bütün sevgilerimizi adadık
her yosmaya her cilveliye
ne sevgimizi ne gülümsemeleri sana veremedik anne
bizi bin bir çiçek arasında baharlardan yazlara erdirdin
acıkınca bal arılardan bal
susayınca dağ pınarlarından su getirdin
sana bir damla ılık su içiremedik anne
bir lokma ekmek bile yediremedik anne
yaşayalım diye bu acunda sevdaların en güleryüzlüsüyle
sabahlara kadar sen ağladın yerimize
dayanamaz diye yüreciğimiz ayrılığın zorluğuna
sen katlandın gurbetin acılarına
sen yaşadın ölümlerin en yaslısını
biz ise sana bir demetçik sevinç deremedik anne

ÖMER ILGAZ