Seferi
Aynı sehrin yolcularıyız
İkimizin de önünden ölüm geçiyor
Al bakışlarını gözlerimden
Sıkıntısı derine düşmesin
Sûkuta demir attım bu gece
Yine yol göründü
Yine seferiyim
Keşkeler
İçine düşemekten çekindiğim bir kuyu
Dökmeden içimi bulut bulut gitmeliyim
Yitik bir ben kaldım buralarda
Oysa !
Ne çok severdim karanlığı
Safran rengi akşamları
Gitmeliyim dedim ya
Gidiyorum aldım eskimiş ne varsa
Eskiyen yanlarımı da
Yüküm de bir mendil
Bir de dilimin söyleyemedikleri
Ve sevgiliye sitem
Hayat yalın bir beyaz ben beyazın kirli hali
Alışıla gelmiş değersiz bir melankoli
Kızamadıklarıma da kızdığım anlardan biri işte
Sessiz bir kasım geldi bu sabah
Söyleyemedim yüzüne
Ayrılık hazan dı hazan kirli sarı
Eli yüzü düzgün bir gülüşün intizarıdır beni tutan
Ne çok ah almışım.
Denizler kadar tuzum kuru.
Söyleyemem gidiyorum bil yeter
İçimde keşekerim saklı
Yaprak yaprak dökülmeliyim
Bırak ellerimi hayat Seferiyim dedim ya
Ne kadar serininsin mavi
Ben telaşlı mavinin kirli hali
Hayatın mavilerinde suskuların deminde hisli bir yüreğin keşkelere sığınışıydı belki de ve hayat içimizdeki biz kadar seferi
bu şiire konu olan Yaşamın gizinde seferi isimli şiirimi eklemk istedim ama olmadı karakter ve limit sınrlaması vardı..tebrik ediyorum usta kalemini hisli yüreğini..
aynı şehrin yolcularıyız ikimizin de önünden ölüm geciyor...vuruldum bu cümleye.Siz susmayın Mustafa dogan bey
bu şiir öyleki mustafa abicim ağlamayı bilmeyenin gözünden yaş getirdi
kalemin daim olsun
son derece zengin tümcelerle bezenmiş
akıcı bir şiirdi Mustafa,
Şiir okuyucuyu girdabına sürüklüyor,
dokunuyor yürekteki hüznün bam teline .
geceme hüzün yağdırdın şair
emeğin daim olsun hürmetler..