Şeftali Kokusu

içimin ayazında yüzsüz dakikalar
gölgelere göç yağdıran alfabe



bulut kondusuna içerliyorum ruhumu
bir çatı katında ve
yüksekce yerinde ayaklarımın
-açabilsem pencereyi-
tunç renginde kuşlara ıslık çalsam
toplasam zamanı avuçlarıma



gök basamaklı uçurumun çiçekli haritası
yürüyen su
beyazın ırmaklar doğurduğu dal
yeşil bir ziynette düşler..
nefesim sevda ağacı
ki,
bütün ölümleri hiçliğin ve
mumların tadında yaşadım
sınadım vakitleri



kirpiklerimin sabahına indi yağmur
kuşlarla bir..
sesimin yarısında güneş
öpülesi aydınlık
tek başıma ve
yanyana..

bir ağacın gölgesinde aşk
şeftali renginde müjdeler koktu dudaklarıma

...