Şehadet Mevsimi

hadi kalk Murat

iki yanına düşen kollarını boynuma dola

çoban menekşem ak sütüm

Anadolu'm kalk

kırdılar mı körpe kanatlarını yoksa

kıydılar mı sana oğlum

bak annen geldi başucuna

uyan oğlum

sen uykulara kirpiklerini kapamadan

rüyanda babanı gör diye

kulağına aşkımızın öykülerini fısıldayayım

ah! Benim künyesi Kandil'de düşen evlatcığım

yanıyor dehlizlerim Allah'ım

köz olup yüreğimden damarlarıma saçılıyor

sen doğduğunda oğlum

nenen bulgur aşı kaynatıp

çifte kurban kesti

yedi düvele şan saldı

o yıl ekinler başaklarını taşıyamadı

borçlarımızı silip süpürdük

senin nur saçan bereketinle

hele akıtan damın

teneke çatısını yenileyince

nasıl sevinmişti

Kıbrıs Gazisi hasta yatağında yatan deden

tek umuduydun sen

evlat acısıyla kavrulan Hakkı Çavuş'un

tek tesellisiydin

hani kınalı öküzü satınca

sana bisiklet alıp

sen uyurken başucuna koyuşu yok mu

ah oğul ah kuzum Murat'ım

uyan oğlum gözlerini aç

yummasana gözlerini anacığına yiğidim

benim Yüksekova'da şahadete yükselen kartalım...

cennet kokulum dağ kekliğim

zeytin gözlüm katıksız aşım

söyle annene!

bu sirenler kimi haykırıyor Murat!

Zeynep'imin duvağına

al kanların mı sıçradı oğlum

çatlasın seni taşıyamayan

musalla taşı hırsından

kanasın yarım kalan damat tıraşında

gül yüzünden akan katreleri usturaların

kanımın son damlası aksın ey oğul

şahadet şerbetini içtiğin yerlere

oy benim kara yazmalı gençliğim

umudum soldu omuzlarda gidiyor

gelinimin siyah saçlarına

gelincik yerine kan yağıyor

tutuşuyor hicazı minarelerin

pıhtı olup secdelere dökülüyor

yanıyor öksüz sularda nar çiçeklerinin

gruptan damlayan menevişleri

ana yüreğim bu acıya dayanmıyor

kopuyor bağları

yedi veren göğsünden semalarımın

beni alıp sığmadım tabutlara koyuyor

nur yüzlüm peltek dillim

kavrulan kalbimin

can çekişen çırpınışlarına emekle yine

anni anni diye sarıl eteklerime

bu gece gelin alayın kalkıyor

yakamoz çığlıklarından oğlum

göğüs tüyleri

henüz tazelemiş yamanım

yoksa kara topraklarla mı kıydın

gönül nikâhını oğlum

kanlı üniformalarınla tahtalara mı

koyacaksın yoksa o güzel başını..

ah !benim kefen tanımayan erim

sen sakın korkma üşüme sakın

koynuma alacağım yine seni

sobanın üzerinde kaynarken nenenin tarhanası

ninniler söyleyeceğim yine sana

bizim ellerden

baban kucağını açmış

bizi beklerken mavi çatılı evimizde

güvercinler havalanmadan

ahşap vernikli penceremizden

sonsuz huzura dalmadan

sancıyan sinemden henüz

susacak sirenler! Susacak oğlum

şahadet mevsimine doğarken usulca şafak

ikimizi birden susacak...