Seher Vakti

Sabahın seher vakti
Güneş doğmamış henüz
Biraz sonra uyanmak üzere
Uyuyor toprak ve barındırdıkları
İşe gitmek için
Erken kalkmış bazıları...

Yalnız onlar mı erken kalkan
Kışlada sabah olmuş bile
Herkes kahvaltı yapıyor,
Ağzını aça-aça,
Gerine, gerine...
Her çiğnediği lokma
Düğümleniyor boğazında
Kim bilir kimi düşünüyor,
Kimler var kafasında...

Bir zamanlar,
Annesi, babası, eşi,
Çok sevdiği kardeşleri,
Ah... Hele ne ümitleri vardı...
Ama şimdi onun için,
Ne yaparsa vatan için...
Başka bir şey düşünmemeli,
Olmamalı gözleri nemli...
Erken kalkar vatan için,
Görev yapar vatan için,
Nöbet tutar vatan için,
Cenge gider vatan için,
Şehit olur vatan için...
Yanar tutuşur vatan aşkıyla
Yanar tutuşur millet aşkıyla...

Düşünür ki...
Ne şartlar altında
Kazanılmış bu toprak
Görevini yapamazsa
Nerede dalgalanır,
Ay-yıldızlı bayrak!

Sıkıntı ve eziyetlere
Hep bu gayeyle katlanır...
Gözlerinin ucu ile bile,
Secdelere kapanır...
Aç kalır savaşta,
Hem susuz kalır,
Gözleri bir kasılır,
Bir açılır,
Ama isyan etmez, edemez!
Yoksa
'Görevimi ifa ettim' diyemez!
Emir kutsaldır onun için,
Her şey kutsaldır onun için...

Sigarasının dumanında
Sıladakileri görür,
Teselli verir tebessümle yaşlı anasına,
Yavuklusuna bir selam yollar,
Selamını alırlar, bilir...
Bu hasretlik, bu gurbet
Ne zaman bitecektir,
Kim bilir...

23.08.1982
Sağmalcılar/İstanbul