Şehir
Soğukmuş bak bu gece
Yürekleri titriyormuş serçelerin.
Kargalar kadar siyah
Gözyaşlarım kadar ılık
Bir mum alevi kadar yalnız
Ve saçların kadar asi
Şiir yazmak bana göre değil
Şehrin karanlığını anlatamam
Sokak lambalarındaki hüznü
Ve apartmanların solgun ışıklarını
İçimdeki bu fırtınayı söyleyemem...
Bileklerime geçirdiğin kelepçelerden beri
Prangalı ayaklarım daha da yorgun....
Sürgün edilen bir sevdadan
Daha ağlamaklı ne anlatabilirim sana
Gece soğuk buralarda
Gece yalnız...
Bu gece hiç olmadığı kadar karanlık.
Karanlığın şarkısını söylerdim sana
Tutmasaydın elinde güneşi..
Bak...
Ağlamak da varmış serde
Hain bir çukurun içine saplanıp kalmakta
Gece sessiz..
Deniz ufukların ötesine taşınmış.
Şehri terketmiş palyaçolar.
Oysa benim için
Sadece onlar ağlardı...
05/05/2008
🙂Şiir yazmak bana göre değil Şehrin karanlığını anlatamam Sokak lambalarındaki hüznü Ve apartmanların solgun ışıklarını İçimdeki bu fırtınayı söyleyemem...
çok da güzel yazmışsınız... 🙂
içerik hüzün koksa da ben anlatım olarak gayet beğendim... hüzünlerse içimdedir şiirinizle...
Gönlünüze sağlık!
Beğenen dostlara çok teşekkür ederim. Okumakla bana şeref verdiniz.
finale bayıldım ibrahim o bile şiirdi başlıbaşına👍kutlarım
Şiirini ilk okuyan kişi sanırım ben oldum. 🙂 çok güzel bir şiir olmuş tebrik ederim arkadaşım. SEvgiler saygılar.