Şehr-i Ağıt

Şehir bugün kalabalık,
Aşikar bugün şehir,hava açılıp kapanıyor.
Seyrine dalıyorum mimoza çiçeklerinin
Saksılar dip suya hasret
Ben elasına gözlerinin.
Hiç olmadığım bir boşlukta
Gözlerim mapushane yolu gözler gibi
Adımı attığım her yerde isminin baş harfi.
Tam tamlı bir söz ile naralar atarken sarhoşlar
Hiçbirşey söylemeden ağlayışına şehrin,
Ve bitkinliğine bir açelya açıyor yine.
Kasımpatı, mor menekşeler
Ve eksantrik bir egzos kokusu.
Mamba düşlü siyahi çocuklar,
Adımı bir türlü ezberleyemeyen,
Ama hep çaylarımın demini bilen
O yaşlı, bıyıklı bir delikanlı...
Kendimi öldürdüm bugün içimde
Şehre küskünlüğüm yok
Sanadır tüm küsmelerimin sebebi.
Evim çarşampa pazarı kıvamında
Sormayın halimi ey dostlar!
Yaşanacak onca şey var,
Kapımı bir gün çalın ey dostlar!
Sevdiğimi kaybettiğimedir yüzümün buruşukluğu
Şehrin bugün yas tutuşudur!...
Nasır bağlayan ellerimin ürekliği
Karışık bir tosttur karşı dükkanda satılan
İçinde hiç bir şey olmayan,
Ama hep karışık denilen bir ekmek parçası...
Sanadır anlamsızlığım bugün,
Balık sevdasına gidemeyişimin tek sebebi sensin
Ve rakıyı masamda eksik etmeyen hayalin,
İşte yine karşımda!
Söyle ben nasıl unutayım gözlerini
Sözlerini ve seni, nasıl unutayım...