Şehr-i İstanbul Sevişmeleri -II-

Düşler kaldırılıp mücevher kutularına
hüzün kilitli sandıklardan çıkartılınca
başlıyordu biteviye iç ses monologları
uzayıp gidiyordu sorgularım sabaha

böyle bir gecedendir tanışmışlığım
saçlarımı tarayan İstanbul poyrazıyla
gizlemeyi o öğretti gözyaşlarımı
gece yağmurlarının saydamlığına

ekseriyetle çıplaktı ayaklarım
habersiz buluşurduk dalgakıranda
öperken tenimi adaların işveli ışıkları
aşkla sığınmalarım ondandır koynuna

yarenim, inci tanem, dert ortağım
vazgeçilmezim, yoldaşım canım Marmara
günü geldiğinde dikecekler mezar taşımı
doğup büyüdüğüm bu topraklara
işte bu yüzden yegâne aşkımsın sen Marmara.

İlker PAMUKÇU