Şehrin Işıkları Ve Yalnızlığım

Şehrin yanar döner ışıkları içinde yürüyorum.
Sokak başını kesmiş yalnızlığım,
İnsanlar arasında yapayalnız serseri bir aşığım.
Gözlerim ümitle bakarken gözlerine,
Sen hasreti kendine dost bilip giderken bu yerden,
Birer birer söndü şehrin ışıkları içimde.
Oysa ki ben karanlıktan çok korkarım.
Karanlığı yorgan etme üzerime!
Uyku tutmaz hançer saplı ,ayaza karşı yüreğim.
Sabaha çıkmaz gecelerim,ben hep aynı.
Bir ümit ışığıdır bakışın.
Yeni bir sevdaya düştü yolum,
Bilmem yüreğimi misafir eder misin ömrün boyunca.
Yıka ! Sahte aşklarla kararmış kalbimi,
Doğ ve hiç batma!
Can suyum ol, ne olur güneş gibi ısıt!
Buz tutmuş yüreğim bak avuçlarında.
Sakın kırma!

Şehir gözümde bir başka şimdi.
Issız adımlarım çığlığı olur dualarım,
Allaha yakarıştır,aslında gözyaşlarım.
Sen de kapıları yüzüme kapatıp,
Beni karanlık kuyuya atıp gitme!
Yüzüm seninle gülsün bari bu son seferim,
Son dileğimdir !
Belki bir daha sevemem,
Şehir küser düşlerime.
Şehrin ışıkları yalnızlığım.