şehrin menekşesi

sen gittin gideli bu şehirden
kalmadı gönlümde bu şehrin değeri
sanki sendin bu şehrin neşesi
ey gülüm,gönlümün menekşesi
insanlarda yanar
tıpkı benim gibi
gönlümde kopan ateş misali
sensin gönlümün ilk ve son çiçeği
sana şu ana kadar hiç yalan söylemedim
kendime hiç doğru söylemedim
şimdi sana yalan,bana doğruyu söylüyorum
seni ölene dek sevmiyorum
gülüm git şimdi
hatıralar saklı sokaklara
bak hatıralarla dolu duvarlara
sonrada hatırla beni,hüngür hüngür ağla
hayat acımasız nasıl olsa
bir tokatta sen ye,ama solma
sonrada bak bana,
sarıl aşkımıza sonrada gözlerime bak ağla
şimdi ben gidiyorum
sana yalan söylemiyorum
senin bani hatırlayıp ağlayacağına inanıyorum
umarım bu düşüncelerimde yanılmıyorum
sana veda ederken,
gözlerim zorla ağlıyor
bu gönlümdeki menekşe soluyor
eyyy,gülüm bu gönül sensiz ölüyor

...