Şehrin Tam Ortası

Gürültü çıkarmayın sakın
Bozmayın tılsımı
Ben bu büyülü an'ı oluşturana kadar
Nelerden geçtim
Ne yollara girdim içimde
Ne çıkmazlara sapıp geri döndüm
Bir tek bu bakışı kondurmak için
Bu güzelim bir çift çukura
Sularla doldurdum onları masmavi
Göğün yansıyacağı kadar berrak sular



'Önceden de maviydi gözleri' demeyin sakın bana
O mavide ben yoktum ki
Benim yüzmediğim bir denizde
Nasıl duyabilirim ki tenimde suları
Nasıl özgürleşebilirim



Neyse ki girmeyi başardım içine o denizin
Büyük kulaçlar attım daha ötelerine varabilmek için
Şimdi siz kahkahalarınızla, çirkin sözlerinizle
Bozacaksınız bu büyüyü, öyle mi
Aşkı yaşayacak bula bula şehrin ortasını mı buldunuz
Der gibi
İlle de tenhalarda, köşelerde yaşanacak bir şeymiş gibi
Aşk denen tılsım
Utanacak, saklanacak bir günahmış gibi



Ama ben o denizi şehrin tam ortasına getirmek istersem peki
Simidimi bölüşmek istersem güvercinlerle
Şu küçük kızın ayakta kalmayı öğrenme çabasını
Paylaşmak istersem annesiyle
Düşme tehlikesiyle yalpalarken küçük kız
Annesinin kalbiyle bir etmek kendiminkini
Aynı ürperişi ben de duymak
Ve küçük kız tehlikeyi atlatıp
Dengede durmayı başardığında
Annesinin çektiği derin oh'un aynısını çekmek uzun uzun



Hayatın bu tarz dokunuşlarla
Havalanmaya başlayan ayaklarımı yere indirmesini istersem
Şehri ve insanları kaybetmeden
Kulaçlar atmayı sevgilimin gözlerinde
Onun denizinde yüzüp özgürleşirken
Kendi denizimi de var etmeyi bir yandan
Şehrin tam ortasında bir denizi var etmeyi