Şekerci Kızı

Kır çiçeklerini özlüyorum içimde,
Baharda gürleşen papatyaları da,
Masum bir çocuk edasıyla bakarken öyle,
Sonra güneş açan gülüşünü,
Sevdiyse neylerim yürek; şekerci kızı seni!

Şimdi kış kıyamet ortalık yer,
Ahh şöyle bir soba etrafında kıvrılıp gözlerine,
Dünyayı dolaşmalı diyor bu beynel;
Fırtınanın tınısında sokulup da ansız,
Karşımda duruşun kim bilir ne güzel...

Nefesin ılık, nefesin kesik duyumsuyorum sanki,
Kırkdokuz benli mi acep sevginin rengi,
Tekilim, yüreğim, seçiciyim der gibi,
Özlüyorum seni şekerci kızı...