Semra'ydı Adı

Adın dilim de, sonsuz acımızla kayboldun,
Şimdi kaldık sensiz, ağlamaktan yorgun.

Düşüyorken son yapraklar dallarından...
Mecburmuydun gitmeye hayatın baharından?

İstermiydin ölmeyi, bu ne arzu, ne tutku?
Bıraktın yüreğimize iyileşir sanma bu korku.

Ne yaşadın ki, neydi yaşın senin?
Çokmu sevdin gittin, ölüm müydü tercihin?

Ne mal istedin ne mülk, sen giderken,
Ölmeyecektin kardeşim bu kadar erken.

Öleceğiz hepimiz bu ten fani nihâyet,
Sana biter mi özlem, biter mi hasret?

Ebedîsin her dem, bırakıp gitsen bile,
Üzülmek yeter mi? şimdi ne yapsam nafile.

Kalmadı artık anlam, bu mana da kasvet,
Diliyorum Allahtan, senin için rahmet.

Ecel Hâktan kâbûlüm, neden kanser kazanan?
Dualârım sanadır, ellerim Rabbe uzanan.

Uyuyorsun farz et yağarken karlar...
Ruhûna dır duy, tüm okunan fatihâlar.

Kabrine gül koydum, duruyorum selam,
Unuturmuyum seni, cennette olsan Semram.

Not:
Ölümünün 40. günün de...

Semra'ydı Adı

Yüreğim den uçtu,
Gitti sevgi selim de
Konamadı, tutunamadı,
Uzanamadı bir dala.
Gülümsedi ölümüne
Hain kanser acımadı
ve, gitti cennetine
Sevda değil miş adı...
Semra'ydı.

Not:
Ölümünün 52. günün de kızkardeşim
Semra''ya ithâfen