Sen

neye benzediğini bilmiyorum
ateş kadar özgür gece kadar durusun
saklıyorsun beni kendinde
hangi zindanlarda prangalarla bıraktın beni
bilir misin yitik sevdaları
hani şu mecburluklara düşüp ,çekip giden dev adamları
dertleri içine akıtıp
kana kana giden masum sevdaları
nerden bileceksin
gel diyorum bazen gel pas tutmuş yüreğimi temizle
sen terkedilmişler bırakıp nereye gidiyorsun
vurma beni en yaralı yerimden
meçhulu fail olarak bırakma beni
gecenin en karanlık anında isminle uyanıyorum
gözümde iki yaşla
ya ona birşey olmuşsa diyorum ya üzgünse
telefon diyorum koşuyorum odama
elim varmıyor aramaya
ama nafile her şey
kalemimi kırmıştın bu mahkumun
sensizlik bana kalsa da ben susuyorum
bildiğim tek şey var şimdi
ey başlangıçlarımın sonu
son olsanda bende
yitiricem ne varsa içimde
yitiricem kendimi ama dönmeyecem, dönemem işte....