Sen

Güneş erirken penceremde
Merhaba derken ilham dolu geceler
Yine sen düştün zihnimdeki rahme
Ölü doğan aşkımızmışsın SEN !

Rengarenk bir yüzmüş hayat denilen tablo
Gözyaşıyla yoğurulan bir renk cümbüşü
Işklarda isyan ediyor
Bükülüyor zaman evren
Kaçıyor talihinden
Tıpkı SEN !

Yine sen karanlık penceremdeki gölge
Ahengiyle öpüşen rüzgarla hemdem olan sen
Sabah olmadan es bana da
Geceler çok daha güzel aynı SEN!

Kapat ışıkları korkular yok olsun artık
Yatsın uyusun gecenin makberinde SONSUZA DEK
Ölü doğan aşkımız
SEN!