Sen - 3

Yine gülüşüne vurgun olduğum saatlerdeyim
Yine özlem döküyor gözlerim sana
Aklım huşu içinde kamaşmakta yüreğine
İçim, içim kan döküyor bilmemezliğine
Söylesem buzul olcak biliyorum mesafelerim, söylemesem cehennem
Bir zanaatkarın şaheseri gibi parlayan gözlerin 
Ruhun ışıldıyor ardından, ruhum sana çekiliyor
Sanki gülüşüne hayat verilmemiş de hayat gülüşüne armağan edilmiş
Ki en büyük hediyem bir tebessümün olmuş ömrüme
Ben hayallerimde ömrümü ilikledim ömrüne
Gözümü açarken hep seni görüyorum beyaz bulutlar içinde
Korkma cüret edemem ömrünü istemeye
Sadece hergun yeter, gözlerime bir kere bak ve gülümse...