Sen

Sen gülünce,
Bir papatya boynunu eğer
Bir kedi sırnaşır diğerine
Zaman ağırdan alır o anı
Ben düşerim gülüşüne

Sen susunca,
Yağmur ara verir inceliğinden
Ağaçların çıtı çıkmaz gövdesinden
Sütü kesilir bebeğin göğsünden
Ben yerleşirim susuşuna

Sen bakınca,
Yönü değişir baharların
Utanır bir çocuk ergenliğinden
Yolundan döner gidenler
Ben dalarım bakışına

Sen sevince,

Gözlerinde mevsim değişir
Yüzünde mahcup bir çocuk güler
Dilinde filizlenir şiirler
Ben girerim içeri yüreğinden

Sen gidince,

Bu şehir hicret eder geceye
Kitaplar ayaklanır köşede ki kütüphaneden
Çocuklar küser, saklambaç biter
Ben de giderim gidişine