Sen = Yağmur = Gökkuşağı
Keske sen kirlenmemiş gökkuşağı olsan...
Çizsek hayatı baştan,
Neredesin sen?
İki kirpik arası düşmeye hazır asker gibisin
Ne beklersin ki?
Emir mi?
Düşeçeksen düş, kirlet renkleri!
İçinde tertemiz bir beyaz,
Var mı acaba kirlenmemiş gökkuşağı?
Gözyaşsız, acısız...
Döküleceksen dökül be ne bekliyorsun?
Akacağın iki damla, naz etme ne olursun...
Islat yanaklarımı, oradan dudaklarımı...
Keske sen kirlenmemiş gökkuşağı olsan...
Yaz yağmurlarında bir anda ortaya çıkıp içimi aydınlatsan...
Bahar gibi çizsek hayatı baştan...
Neredesin sen?
Bak yağmur yağdı bitti...
Ne beklersin ki?
Emir mi?
Var mı acaba kirlenmemiş gökkuşağı?
İçinde tertemiz bir beyaz!
Gözyaşsız, acısız...
Düşeçeksen düş, kirlet beni!
Döküleceksen dökül be ne bakıyorsun?
Akacağın iki damla zehir, naz etme!
Kirlet beni!
Bizi!
Senden geri kalan herşeyi...
Kirlet bu son gökkuşağımı...
sevgi ruhun gök kuşağıdır... aşk da öyle şiirde öyle
sizin kaleminizde öyledir
Döküleceksen dökül be ne bakıyorsun? Akacağın iki damla zehir, naz etme! Kirlet beni! Bizi! Senden geri kalan herşeyi...
Kirlet bu son gökkuşağımı...
tebrikler sitem kokulu dizelerin
usata şairine 👍