Sen

Gölgen oldum her sabah ve her öğle vakti,
Ayrılmadım hiç bir zaman varlığından,
Hiç bir zaman bırakmadım peşini,
Hava kararıncaya kadar.

Gölgen oldum gecelerde ve her akşam,
Bır sokak lambası ışığında,
Karanlık sokaklarda ay ısığında,
Yirmi dört saat senin oldum,dört bir yanında.

Mevsim kışken güneşin oldum etrafında,
Yagmurda şemsiyen oldum,sağanakta olsa,
Yazın rüzgarın oldum,savruldum saçlarında,
Dört mevsimin oldum,sana layık olmasada.

Yaprak oldum,kurumuş ağaçlardan savrulan,
Takvimlerden tek tek koparılan,
Şiirlerin yazılıp,göz yaşlarıyla anlam kazandığı,
Yaprak oldum,seni düşündüren her anlamda.

Her şeyin oldum ,
Senın için hiç kımsen oldugumu bilmeden.
Sebebin oldum,
Aşk senin için sebepsizken.
Sevgilin oldum,
Sen içinde hala arkadasken.
Sen oldum,
Sen hala beni tanımazken.
Hiç kimsen oldum,
Sen yeni yeni anlam kazanırken.
Pişman değilim,şiirim oldun,
Son dizeye son noktayı koyarken.