Sen Aklıma Düşünce / Anı
Sen aklıma düşünce,
kimsesizliğim çoğalırdı bir otogar yalnızlığında.
Bilirdim ki artık,
tutamazdı saçlarını sevmek istediğinde ellerim.
Soğuk bir şubat geçerdi içimden,
boynuma asılırdı mağrur bir yağmur,
yüreğime buz düşerdi,
yüzüm küserdi güne sevdiğim...
Sen aklıma düşünce,
düş basardım kanayan yaralarıma.
Bağdaş kurup otururdum sonbahar hüznümle,
birkaç haylaz kelime yutkunurdum,
rüzgarın dokunurdu yapraklarına yüreğimin.
Melodi olurdum bakışlarının tınısına,
günde beş vakit öperdim resmini
ve demirleyip gözlerimi gülüşlerine,
hep denize yakın yerlerde öykülenirdim...
Sen aklıma düşünce,
ellerim olurdu dudakların,
düşlerim kocamandı ben ufacıktım.
Üşümesin diye sensizliğim,
güneşi gizlerdim ceplerimde,
zulamdan çıkarırdım bütün kalp kırıklıklarımı,
bir romanın önsözünde acılardan kanardım.
Oysa,
yarım bırakıldım bir sevdanın enkazında.
Bahsetme bana umuttan ne olur,
yaralı bir güvercinin kanadı kadardım...
Sen aklıma düşünce,
yakılmamış mektuplar çıkardı iç cebimden.
Seni ısıtırdım kendimi sarmadan,
kaçış hikayeleri anlatıp yüreğime,
karanlığa dair ateşli türküler söylerdim.
Ekimin ilk haftası,
sonbaharın çocuğudur buralarda sevdiğim
ve bu yüzdendir ki,
hiç uslanmazdı sana üşümelerim...
Sen aklıma düşünce,
kabuğuna çekilirdi içimde bütün harfler.
Okunmadan yakılan zarflar ısıtırdı sobayı,
ayyuka çıkardı acılar,
bitmeyen bir gökyüzüydü gözümde gülüşlerin.
Dilimde bütün cümleler eksik kalırdı,
tebessümün yankılanırdı odamın duvarlarında.
Defnedilmemiş bir sevdaydı bu,
yığılıp kalırdım olduğum yere,
ele verirdi ölmüşlüğümü ayak izlerim...
Sen aklıma düşünce,
hep bir uçurum kenarıydı parmak uçlarım.
Bakışların öğretirdi dokunmadan da sevmeyi,
ben sana koştukça,
sen hep benden geçerdin.
Anlardım o an yağmurun üzerime yağmadığını,
bir martının kanadında tükenirdi zaman.
Ellerime batardı harf harf,
sana okuyamadığım onlarca şiir kırıntısı.
Ben,
seni yine yokluğundan öperdim...
Sen aklıma düşünce,
öyle bir karanlık olurdu ki ışığın gölgesi,
kulaklarımda bilerdim çığlık yanını,
özlemekten gelirdim.
Gerçekleşmeyen son dileğimdin oysa,
fikrimin gövde gösterisiydi seni sevmişliğim.
Ki düşlerimde,
uçamayan balonlar vardı en çok.
Gittin sevdiğim,
intihar kaldı gözlerimde gülüşlerin.
Nisanlar toplar eteklerinden yavrularını ırmakalr coşar deli gönlümde sonra susar tüm sesleri gecenin ve sen olur ışığı yakamozların damlar derinliklerine yüreğimin...