Sen Aşk Sandığım Koca Bir Yalandın

Kaç kere sığındım aşk dediğim yalana?
Kaç kere katlandım yalanlarına, aşk diye?
Az mı yol aldın gözlerimden?
Gizli özne oldun cümlelerime.
Hep yükleminden tanıdım cümlelerin sen olduğunu.
Senin olduğun cümlelerin hepsi gitmek fiiliyle çekimliydi.
Sen koca bir yalandın.
O yalanı ben aşk sandım.
Oysa anlamalıydım, geldiğinde pek fazla durmayacağını.
Zaten sen bu aşka gitmek için gelmiştin değil mi?
Bense çoktan terk edilmiş bir aşkı yaşamaya çalıştım.
Dayanırım sandı yüreğim, seni sensiz de sevmeye.
Sensizliğin güzel olan tek yanı yalnızlık...
Çünkü o da biliyor sensizliği.
Yalnızlık da küs benim gibi sana.
Hiç yolun düşmemiş senin yalnızlığa, yüreğime de düşmediği gibi.
Sevdiğini bildiğin birini terk etmek, vicdan sızlatmıyor mu?
Sahi, senin kaç kere sızladı ki vicdanın?
Ya da var mıydı vicdan sende?
Artık tanıyamıyorum seni.
Tanıyamıyorum...