Sen Bana Doğru Olursun

kımıldar şehrin gölgesi
yüzüne yaşamın
yanaşır yanıma sokağın
iki çift adımda
büyür canımdaki can
kuş gözü pencerelerde
eskir yalnızlığım
sen bana doğru olursun
anlamak istemediğim yokluğunda
canım sevilmek ister

elişi bir gökyüzüm olur
yıldızları geceye teyelli
saçları geceye uzar esmer kadınların
yürür parmak uçlarında
buçuklu saatler
yürür yarımlığım umuda
.............Ilınır gözyaşım

bir hayrete açık kalır ağız
avazı çıktığınca susar
konuk fısıltıları gecenin
dil vuruğunda morarır
sen kokan sümbüller
bağışlarım ilk harfini
gövdesine kazınmış isimlerin

suç işlerim sana
bir daha severim
birkaç daha
döner gelir gülüp geçmelerim
sen bana doğru olursun
şairliğim tutar
hayali bir fenere sarılır sisim
cam göbeğinin oryantal salınımında

ele verir kendini saklı düşler
taç yapraklarında çiçeklerinin
iç bükey aynalarımda
saçını tarar sevdan
sarmaş dolaş olur
ötüşsüz su kuşları
çözülür yalnızlığın düğümü
ben sana doğru olurum
sana
İstanbul'u veririm yüz görümlülüğü


suadiye.2006