''sen-ben Hayat-hayallere Dalmak!''

''Sen-Ben-Hayat- Hayale Dalmak! ''
kalbimde bir sızı ,
derinde hafif ince...
dahada artıyor,
düşününce...

akşamların kanlı dakikalarından birindeyiz seninle,
gözlerin anımsatıyor,
sevdaya tutunuyor kalpler ,
sarılmış hayata kuala gibi...

hüzün bulutlarıyla yangın yeri,
kurtuluşsuz bir ümit bozgunu,
parçalanmış hayatlar,
bagıran bebek sesleriyle,
kanıyor yara!..
sesimiz çıkmıyor ya hani;
isyan yok hayatımızda!...
asiliğin bini bin para!

eğer diyorum,
eğer ölürsem!
haykırışlarımla duyarsan hayatı,
olmayan,duyulmayan çığlıklarımı...
ağlama!
ben bir toz bulutu,
sen bir beyaz perde,
inmişsin bir ekim gecesi gözlerime...

ruhum;
cayır cayır alevleri görmüş önce,
ve sonra sen!
sen beni benden alan...
cehennemden kurtaran sen!
sen bir beyaz perde,
inmişsin gözlerime,
hiç durmadan,ekim gecelerinde!...

denizlerin okyanus olup taşması gibiymiş senle nefes almak,
kulaklarımda su sesi,
gözlerimde dalgalar,
ve ruhum parıl parıl parlarken,
anlamışım tuttugunu ellerimi...

bir mavi yelken açmışım hayata,
bir dünya turu,gözlerinin yaşam pırıltılı bakışlarında...
ve bir haykırış,
anne kucagından ilk ayrılışta!

sanki her bir zerrede,daha da olmak sende,
daha da hissetmek,bendeki seni,bende!..
ve her damla gülüşünde,
daha bir tutunmak,
daha bir candan sarılmak ellerine...

ben sana muhtaç küçük kız,
sen beni seven anne!..

ben gözlerinde kaybolmuş,
ben sözlerinde hayat bulmuş,
ben sana deli olmuş...
bir göçebe!..
sense;
yaşamışsın hayatı derinlerde...

ben bir deli kul olayım ellerine,
sen bir kere; seviyorum de!
ben kapanıp köle olayım dizlerine,
sen al beni yüreğine...

ben yıldızları düşüreyim gözlerinin önüne,
sen bir kere kızım de!...