Sen Beni Bağrina Basarken...

************************************Kızkardeşime...

***********Ötelerin şehrinden rüya gülü uzatan " Çilem "
***********Ruhumun yankısına ses olur mu bülbülün
***********Nihân bir bestenin güftesinde kalsın hüzün




Sen beni bağrına basarken
Yelken açılıyordu uçsuz bucaksız hayâllere
Mermiler saplanmıyordu masum kelebeklerin can evine
Bayramlar hüznü tutmuyordu şeker diye


Sen beni bağrına basarken
Efsûnunu kaybetmemişti hayat
Rüzgar ısıtıyor,kar coşturuyordu
Bir çizik atılmıştı koyu karanlıklara
Gür ağaçların gölgesi yansıyordu aynalara


Sen beni bağrına basarken
Umut yüklüydü gemiler
Meydanlarda arz-ı endâm eyliyordu çınarlar
Sevgi akıyordu serinleten pınarlardan
Bereket yağdırıyordu şarkılar

Sen beni bağrına basarken
İnce bir yağmur okşuyordu gözleri
Gülüşlerin rengi sararmıyordu koyu akşamlarda
Şefkat ,ismine âşinâ, dolaşıyordu mavi Atakumlarda

Sen beni bağrına basarken
Korkular çığlık olmuyordu bakışlarıma
Gergef gergef huzur işleniyordu nakışlarıma
Ruhumun bahçesinde menekşeler açıyordu
Çiçeklerin kokusu yön veriyordu akışlarıma



Şimdi ...

Zaman bembeyaz iliklerimi kemiriyor
Yüreğindeki tutukluluğum bitsin diye

Oysa...

Vatanı ne güzel bekliyoruz işte
Ölümüne sevdalı menekşelerle

Akrep ve yelkovanın garazı kime ... ! ?

(ATAKUM/KASIM_2010)