Sen Beni Ne Çok Sevdin

Ne çok kendi karanlığına kara yazgı adı koyan
Utanmazlıkla utangaçlık arası
Korkaklığını vesikalı kadınlara yıkıp
Cesaret adı altında ezilip kalan
Kimsesiz çocukların gözlerini çalıp
Ağlayan
Doğruya gerçeğe sırt dönüp
Çıkarına bel bağlayan
Dayan ha dayan
Koskoca bir yalan
Aşka uyu be yüreğim
Aşka uyan

Ve siz
Ve ben
Ve herhangi biri
Gölgelerimiz iri
Bedenlerimiz diri
Beyinlerimiz korkak
Yüreklerimiz ölü

Ana rahminde doğmaya geç kalmış gibi
Anlamını yitirmiş
Bebek çocuk genç yada kocamış
Zaman zamansız
Neden nedensiz
Cesettir attığım her adımda ardımdan seslenen

Bir bir düşerken tüm şehirleri
Ve kadınları yenilen ülkelerin
Nasıl öldüğü ya da kimin kaybettiği
Umurunda değildir ölülerin
Öldükten sonra
Kalanlara miras
Umutsuzca umut ederek
Ağır
Sancılı
Yaşama sarılı
Kaygılı
Ürkek
Ağır bu soru

Ne çok şiir okudum yare sevdasını anlatan
Ne çok yok hükmünde
Bir ben sevdim sanan
Secilere aldanan

Şimdi geç kalmış bir şiir yazıyorum
Anadan üryan
Çalakalem
Aksak
Benliğe tutsak sevdalara inat

Sen beni ne çok sevdin
Ne çok heder
Ne çok ziyan
Ne çok aşka hedefkar
Sevdası yok sayılan
Ah bir bilsem
Bilebilsem
Fedalarca sen beni ne çok sevdin
Her şeyi düşünmekse seni düşünmek
Hiçbir şeyi kazanmaktı
Seni kaybetmek
Sen beni ne çok sevdin


Hangi sürekte vurulmuştur Asyanın çekik gözleri
Hangi akbabanın öğünüdür Afrikanın kara şarkıları
Hangi işkencelerde kayıptır Latin dansları
Ölür Avrupalı bir çocuk sessiz sedasız
Sorgusuz yargısız
Aşinalıkla alışkanlık arası
İki dua
İki kadeh şarap pahası acısı
Ahlak adlı ahlaksızlık ardı sığıntılarda
Unutulur

Aralıksız süregelen yağmur öykünmesi gözlerinde
Şimdi kuşkulu
Şimdi ihanettir umuda gün batımı
Yürek atımı iz tuta tuta
Sen beni en çok sevdin

Yangınlara bahane kurumuş otlar misali
Tutuştum karabasan karabasan
Vuruştum çığlık çığlığa bir yangının ortasında
Ben en çok yeşil yandım
Ve sen beni ne çok yeşerdin yana yana
Yüzyıllarca
Sen beni ne çok sevdin



Sen ne çok ilticalarımın tanığı
Beni insanca sevmekten hükümlü
Ömür boylarımın yargılı sanığı
Sen beni ne çok sen sevdin

Ellerin umut
Ellerin emek
Ellerin ellerin

Alnın ter
Terin ellerin
Be kadın nedir ederin
Haraç mezat can pazarında
İki puş. dudak arasında

Yüreğin aşk
Yüreğin yar
Yüzünde derin kederin
Derinde derin çizgilerin
Be kadın emeğin ellerin
Yüreğin yarin


Vurulurmuş gökteki kuşlar bile
Özgürlüğe düş yasak
Yaşamak ağır
Kaygılı sancılı
Kolay acıya ağlamak
Kaç kez ağlar insan mutluluktan
Tüm ömrünce



Kendi öyküsünü öykünmeden
Türküsünü yanılmadan yakmadan söyleyen kaç yürek var
Bir sen
Türküler yakılası kadın
Bir sen beni ne çok türküledin

Gözlerinde anız yangınlar
Kahır çoğaltmakmış aşk diye yaşamak
Gün b/atarken nabız nabız şakağında
Nefesimle çoğalttığım saçlarındaki her ak
Fısıldar kulağıma
Ben seni ne çok sevdim...