Unutamazsın

Ne sanıyorsun,
Öyle kolayca unutulur muyum?

Farz et ki bir çocuk gördün karşı kıyıda,
Daha üç beş yaşında,
Gözleri yeşille ela arasında,
Yani beni anımsatan,
Aramız az da olsa, uzakça bir mesafe,
Baksam da göremem nasıl olsa,
Sarılıp öper miydin gözlerinden,
Yoksa kaçar mıydın bir ara sokağa,
Aralara karışsan da,
O bebekte beni hatırlarsın,
İstesen de unutamazsın...

Aylardan Ekim sonu,
Sıkıldın yazmaktan,
Gecenin ayazında,
Attın kendini sokağa,
Tatilciler valizini toplamış,
Geride hatıralarını bırakmış,
Deniz, kumsal, hepsi yalnız kalmış,
Bir ses gelir kulağına,
Dönüp bakarsın ardına,
Sıradan bir tekir yavrusu,
Sıcak, samimi ve masum,
Okşamak için eğilirsin,
Dokunursun, yumuşacık,
Tıpkı kalbim gibi,
O an da beni hatırlarsın,
Sakın şaşırma…

Öyle keyiflisin ki,
Sözlere sığmaz,
Bulutların üzerindesin,
Kimseler keyfini kaçıramaz,
Oturdun bir köşeye,
Yazmaya niyetlendin,
Açtın defterini kucağıma,
Bir kuş konuyor,
Karşıdaki alıca,
İstemsizce bakıyorsun,
Pırıl pırıl kanatları,
Gün ışığında ışıldıyor,
Kumrala çalar tonları
Tıpkı saçlarım gibi,
Sesi de güzeldir, şakıyor,
Bu detayı atlayamazsın,
İşte o an beni hatırlarsın…

Bazen de canın sıkılır,
Kıvrılıp yatarsın kanepeye,
Erkendir uyumak için,
Fakat, uzanırsın yine de,
Sağına soluna dönersin,
Ne yapsan olmaz uyuyamazsın,
Saatin tik taklarına takılırsın
Doğrulursun aniden,
Akşamı gösterir vakit,
Kahve saatidir aslında,
Atarsın cezveyi ocağa,
Kaynatırsın iki taşım,
Dökersin sevdiğin fincana,
Dudakların dokununca kenarına,
Yanarsın usulca,
Beklet biraz,
Soğusun dediğimi anımsarsın,
İşte yine, beni hatırlarsın…

Yıl bilmem kaç olur,
Ama sen beni unutamazsın…