Sen Benim Ölmeden Önceki Son Sözümsün

Ben adını ezberlettim kuşlara,
Şarkılar söylediler sana...
Adını öğrettim rüzgara,
Mırıldandı adını eylül akşamlarında...
Ben seni öyle sahte,
Ben seni öyle yalan duygularla sevmedim,
Aldığım nefes,
Odamı aydınlatan güneştin ya sen benim için,
Sen benim ölmeden önceki son sözümdün...
Bilsem ki sana olan sevdamın sonu çıkmaz sokak,
Ve bilsem ki bu sevda beni benden alacak,
Ben seni sevmeye yeminliyim,
Rüzgar fısıldarken adını eylül akşamlarında,
Yanımda birkaç arkadaş,
Biraz sohbet ve biraz aşk,
İşte o eylül akşamlarından kalma sözüm var benim senin uğruna...
Seveceğim seni,
Seveceğim eylül akşamlarının
Yüreğimin,
Ellerimin,
Gözlerimin hatırına,
Aldığım nefes hatırına seveceğim seni...
Adını ezberlettiğim kuşlar hatırına,
Her ne kadar sen gitmiş,
Her ne kadar sevda bitmiş,
Yalan ve masal olsa da...
Ben başımı taşlara ilk defa vuruyorum,
Ben ilk defa sevdim çünkü
Bu ilk terk edilişim benim,
Öyle saf,
Öyle aptal,
Gideni ardından ilk izleyişim,
Sevgilim...
Susmuyor kuşlar,
Öğretmez olaydım adını,
Bitmedi şu lanet olasıca şarkı,
Bak yine adın mırıldanıyor eylül akşamlarında,
Kalbim hızla çarpıyor,
Sevmiştim,
Sevmiştim diye adeta...
Gitmeni kabullenmedi eylül akşamları,
Oysaki ben sevdana tutsak,
Oysaki ben sana böyle aşıkken,
Sen ardına bile bakmadan,
Bavulun ve benliğim yanında,
Usul usul uzaklaşırken,
Kuşlar şarkılar söylüyor bak,
Rüzgar adını fısıldıyor,
Ama bu kez ayrılık kokuyor eylül akşamları...
Seni seviyorum,
Ben seni hala seviyorum gidişinin ardından,
Sen benim umudum,
Ve bazen umutsuzluğum...
Sen benim dünüm,
Ve bugünüm...
Sen benim ölmeden önceki son sözüm...