Sen Benim Serzenişimdin

o dillerin sözcüklerine dem olasın
avazı çıkan bir cemre sabahı
nefesin kokmasın gayri
düşme dilin pençesine

bu sana ahu olmaz sanma
ne istersin ki başına gelmez ola
istemezsin gelir başına
isteğin arzular başına bele

ben yazarken sana
yakınlığın dem eyledi niyazi ser
sen bana yazarken
yanımda aklayanlar bakladı
ayazı nazı

of çekerim
bu nazın sefasından deminden
sen ben bizim hikayemiz.

efsaneler aşklar taklide cihan
esersem ben
daha çok kendim yazarım
ahtımın sersenişini duyan duysun

kim ne yazar haberim olur
benimde kuşlarım vardı
hep çocuklara söyleneni
kuşlarım seni gözler

haberi kuşlar getirir
söylediğim gerçeğin zorunda
haber tez duyulur derler
anılır gibiydi sözlerin

sersenişlere haberdardım yanında..
olaki bilmezsin dost düşman
uyarım
açtığın çukur iris bağlarken
bari toprakla kapat azmasın yara

terazi de tartılsa sözümüz
çocuklarda değil sanaydı
mevzu açılmışken
sen benim serzenişimdin
..................................
13/05/2011 - Karataş

*........ açtığın çukur iris bağlarken / bari toprakla kapat azmasın yara..*