Sen Benim Yenik Zaferim

Çok gittin sen
ama ben her defasında
hiç gitmemişsin gibi davrandım.
Zorundaydım,
alışamadım.

ve sonra
öyle zamanlar yaşadım ki
ağlayamadım bile.
Kendimden soğudum
sesimden, sana ulaşamayan ellerimden
birleşemediğimiz mesafelerden
meğer senmişsin soluğum.

Sana dokunmak
gökyüzünün dibini bilmekti
ve herkesin
gitmek istediği bir şehir vardı çok uzaklarda.
Bil ki sevgili,
senin omuzundu benim şehrim.

Herkes
sevdiği şeyleri sıra sıra yazarken
ben her sıraya
senin adının baş harfini yazardım.
Ben hiç,
sana sarılmanın kaç dünya ettiğini düşünmedim.

çünkü
kuşların kanadını kıran bazı gökyüzü vardı
çünkü
ayakların deymiyordu bazı deniz diplerine
çünkü
yorulmak içindi bazı yollar yürümek için değil
çünkü
ben içten içe yanmanın
ve dışarıya zerre kadar duman çıkarmamanın
ne demek olduğunu çok iyi bilirdim.

Ey benim yenik zaferim
bilesin ki,
herşeyi yaparım ben
seninle yanyana oturup
hiçbir şey yapmamak için.