Sen Bile Kendini Taniyamazsin

Güneş yakar derin sessizliği
bir parça ateş topu olur sanki dalgalar üzerinde.
Öylece başıboş,pervasız dolaşan.
Bir parça aydınlık olur gecelerin sefasına inat.
Meze sofrasına yumruğunu vuran bir teselli olur belki.
Meze yerine...
Güneş'ten isteyipte sana vermediği,
Ay'a sorduğunda sessiz kaldığı,
Bir bardak beklenti olur belki umutların O'nun yanında.
Meze sofrasında.
Umudu kadehlerde aramazsın sonra.
Sevgiler duruldukça,çoğaldıkça,ıslandıkça
onlara sığınır da duyguların.
Sen bile kendini tanıyamazsın.