Sen Bilmeyeceksin

Gül yüzlüm!
Gül dudaklım!
Gurur ederek,
Haram sayarak öpmediğin dudağımı,
Belki bir gün öpeceksin
Ama sen bilmeyeceksin.

Ben ölürken vasiyet edeceğim;
Toprağımın üstüne gül dikecekler.
Toprak olan bedenim;
Ona hayat verecek,
Güller açacağım.
Bir gün mezarıma geleceksin
O kadar da vefasız değilsin ya...
Geleceksin elbet
Güllerimi koklayacaksın
Gül gibi dudaklarına bastırarak güllerimi...
İşte o zaman
Beni koklayacaksın.
O güllerde benim dudaklarım olacak
Dokunacak dudaklarımız birbirine
Ama sen bilmeyeceksin.

Ben sana güleceğim o zaman;
?İnadın kırıldı, işte öptün' diyeceğim.
Beni duymayacaksın
Belki bunlar olacak
Ama sen bilmeyeceksin.



Not: Şiirime ruh kazandıran Sayın Birsu Canyol'a teşekkür ediyorum.