Sen Çıkmazında

hayatıma ördüğüm yeni ağ,

olamaadığın şehirler,

yokuşsuz sevda sokakları,

ayrılık şiirlerine işlediğim soğuk umutlar,

kalan son cümlenle beraber evlerine dönüyor.

cama yansıyan diğer yarım,bıraktığın o parmak izini siliyor.

gelirsin diye açtığım odaları,yavaş yavaş kapatıyorum.

senin için çaldığım rüyalar,

sahiplerini aramak için özgürler artık.

damla damla atıyorum seni gözlerimden.

ömrüme düşen gölgen,

melekler şahit olsun ki,

topluyor valizini.

güneşe her çıktığımda ,cebimde senden kalan misketler,

bugün hepsini verdim,

seni gördüğüm o parktaki erik ağacına.söyleyemediğin her cümlen için;üstü kalsın,

alacağım kalmadı senden....!