Sen Çocuğum

Gözündeki yaş alevlendiriyordu
Yüreğimde küllenen yangını
Bir gün diyordum bir gün
Elbet özgürlük türküleri
Bizim içinde yankılanacaktır
Gökyüzündeki kuşların kanatlarında


Ve sen çocuğum
Gözlerinde mutluluk tebessümleriyle
Dünün laf ebelerine ders vereceksin
Yarınlara umut dolu bir yürekle
Gökkuşağının altından geçeceksin
Umudu sönen insanın
Zafer şarkıları besteleyemeyeceğini bil
Bil ki yarınlar elbet ümitvar olanlarındır

Ve sen çocuğum
Hüznünü bir volkan gibi
Yüreğinin yanardağında saklamasını bil
Bil ki mazlumun ahı aman vermez
Göklere yükselen dua kuşunun
Kanatlarında yankılanan âmin sedaları
Bir gün ebabil kanatlarından
Gözlerindeki hüznün olarak inecektir
O zaman başın dik hem de dimdik
Yürüyeceksin aydınlık geleceğe

Ve sen çocuğum
Ama asla kaybetmeyeceksin
Geleceğe umutla bakan inancını
Bil ki inanca karşı duracak
Hiçbir zırh icat edilmemiştir.

Ve sen çocuğum
Bir gül gibi masum
Bir çelik gibi dirençli olmasını bil
Bil ki gülün tebessümü
Sulanırsa çeliğin suyuyla
Güçlü bir inanç oluşur
Yenilmesi mümkün olmayan