Sen de Ağlıyor musun

Bir annenin kaybolan yavrusuna kavuşması

tam da uçurumdan düşecekken

bir dost elin uzanması

karın elif elif yağması bembeyaz

çorak yüreğimize

gece yarısı şen şakrak çocukların kartopu oynaması

gibi şeyler oluyorken

karlı köy yolunun kıvrımına uzanıyor ellerim

omuzunda iki kova su salınıyorsun evine doğru

bir ağrı bir ağrı omuzlarımda ama gözlerim ışıldıyor

sen geliyorsun gözlerimin önüne kızarmış ellerin

ben ağlıyorum

Ayyıldız bayrağa sarılı ölümler

ekmek parası düşman korkusu ayrılıklar

bulut bulut geçerken gözümün önünden

seyranlar ocağında gevrek pişerken

bir yayla çiçeği gibi al yeşil bindallı içinde

gözleri ışıl ışıl gülen bir sen

düşüyor aklıma

ben ağlıyorum

Bilmiyorum neden ki

bir düğünde herkes gülüp oynarken

ben diyorum bu gelin kız annesinden ayrıldı

bu oğlan şimdi kim bilir ne kadar borca girdi

işi var mı evi var mı yarın ne yiyecekler?

sel gibi sorular başımdan dökülünce

bu düğün senin değil biliyorum

ama duvağın altında seni düşünüyorum yine

ben ağlıyorum

Şehirler de kaybolana kavuşana

gurbetler de özlemlere hasretlere

türküler de et tırnaktan kana kana ayrılana

yaralar kabuk bağlamıyor hiç

içim parçalanıyor içim

yazık yazık diyorum içimden

bizim mi sandı yoksa

bu nasıl bir şey! deli mi ne?

diyor gözyaşlarımı görenler

senin mutlu mesut yaşadığını biliyorum

sen değilsin bunlar derken de

ben ağlıyorum

Bir arıza mı var yoksa bende?

gözyaşı mı çok içimde?

aha bu satırları yazarken parmaklarım

değmeyen siyah örgülü saçların geliyor hatırıma

ben yine de ağlıyorum

sen de ağlıyor musun?