Sen de Duyma

Boş ver
Sen de duyma
Sağır dilsiz alemde


Otursun aklın terazisine
Tüyden hafif günahlar
Atsın omzundan dünyanın gamını arsızlar


Yıldızlar göz kırpınca karanlığa
Bulutları örtsün yüzüne
Utancından gökteki ay


Sen oyalan o sahilde
Martılar nağme okurken çığlık çığlığa kulaklarına


Ben gidiyorum
Pervasız dillerin şiir okuduğu mekandan
Sen!
Heybene doldur tıka basa aşk namelerini


Varsın burkulsun yürek
Kayınca sulara alevden meşaleler
Sessiz çığlıklar parçalasın yüze sürülen karaları


Umutlar uçtu belki
Kafesinden fırlayan kuş olup


Dalgalar uykuda
Hüzün can yakmakta inceden inceye


Say ki; sevgisizlikten yaprak döktü
Mor menekşenin narin dalı


Kim bilir?
Yarın tebessüm ilişir dudaklarımıza
Kaldıysa geride sevgiden damlalar...