Sen Delisin Dedim Ona

sen delisin dedim ona, yalnızlığınla düğüm atmışsan gecelere ve sözlenmişseniz benim
düşman olduğum bütün duvarlarla at uçurumdan gözlerini sonra git! git! git!

-kurtuldum mutluluğu- sarmışken sözlerimden bedenimi
ödünç aldım bir kuştan kanatlarını yad ettim sensizliği
düşlerim öldürürken yeşeren düşüncelerimi
seni kovmanın zaferiyle kandırdım kendimi

sen delisin dedim ona, dalıyorsan zamansız dalgaların seviştiği yere ve küsüyorsan adını
özgürlük koyduğun geceye sevme bir daha güneşimi konuşma git! git! git!

anlatamazdın hiç içindeki yok olmayan sesi
ne zaman kırmak istesem hapsolduğun kafesi
ellerimi alırdın sonra eserdi -unut beni nefesi-
odam kanatsız bir kuş
sana deli dediğimden beri!

sen delisin dedim ona, derken bu rüya da bitti!

beyaz önlüklü iki kişi
alıp götürdüler beni!

-bütün rüyalar tersine çıkar-mış
de mi?
deli...