Sen Denizinde Şiirin Ağlarına Takılı Kalırım Efsun

-----



Bir deli poyraz hatırlatır kokunu bana
Dudaklarımda ayaz üşümüşlüğünün feri
Busen kanar son vedanda
Parmak uçlarımda son dokunuşun
Ah efsun
Hüzün basar içerimi

Şiirim ıssız düşer yüreğime
Dudaklarıma mermi gibi mısralar düşer sana dair
Vurulur içimdeki senim
Gece her meşakkati süse boğar
Artırır al/benisini
Yaşlı kurt postuna bürünür korkak yürek
Öylece harflerini üretir aşk alfabesinin
Öylece susa boğulur
Anımsarım yüzünü


Parmaklarımı kırıp avuçlarıma hiçe saydım hesapsızlıkları
ellerime dokunuşlarını kalbime sıvazladım efsun


Sen denizinde şiirin ağlarına takılı kalırım
İki insan doğra yüreğime
Beni yalnızlıklardan al
Güneşi ger gözlerime
Az ısınayım
Kaldırımları yitik kentindeyim
Yüreğinde yer ayır bana
Takılıp düşmeyeyim efsun..



Bilirsin ...
En büyük kavgam benimle
Düşüme hangi oltayı atsan
İğneye kahırlı kavgam takılır



Efsun..
Bu gün günler unutmuş sayılmayı
Bu gün saatler unutmuş zamanı
İçimde keşmekeş düşünce
Anlam karmaşası düşer içime
Acıyla sarmaşık vaveyla
İçimde sana saklanmış derin bir çığlık
Ürpertinle avunuyorum