Sen Diye Severim

Hasretinle şereflendirilmiş süngüsüz bir askerim adeta
Her gece adınla başlayan nöbetler tutuyorum
Beli bükülmüş olsada mutlulugumun ne fark ederki
Sen yoksan herşey yarım herşey noksan inanki

Sana geç kalışımı görmemek için
indirsemde gözlerimin kepenkini
Vucudumun dört köşesine bir sen yayılıyor
O ay parçası çehren düşüyor isyanımın tam ortasına
Düsüyorda derin kuyulara atıyor beni

Uykular bana haram sen bana yasak
içimdeki volkanları boğarak
Hüznü yüzümün çizgilerine saklayıp
acıları gözlerimde biriktirdim sustum

şimdi iki satırla anlatmaya kalksam hasretini
şiirler küsücek bana
Ağladıkça üşürüm anlatırsam ısınacak yüreğim
Ne zaman imkansız deseler
yüregime bir sensizlik daha vurur
kimbilir belki birgün düşer kalelerim
ama olsun ben ölümü bile sen diye severim