Sen Dut Dalında Bir Umutsun

gündelik değildi bu heyecan
ardından biraz sürüklendi,biraz emekledi
yürümeye geçince
bu yürek,tutkuyla,arzuyla,yanarak tutuştu
bin hevesle ,aşkla koştu
sonraları gökyüzünde
bir vedanın peşine düşen,telaşlı bir kuştu
uçtu.

sürecekse kuşak kuşak
hep önünde eğilen
hem köle olurum ,hem eğitimli bir uşak
aşk'ın ateşinde yanmakta hala sinem
sanma ki ne kapris yapıyorum, ne sitem

uykularımı kesiyor,yalnızlık bıçağı
kalabalığın boşluğundayım
gölgemden korkuyorum bazen
ürkek bir güvercin gibiyim
ya uçacağım özgürlüğe
ya kopuk kanatlarımla
sürükleneceğim bir düzlüğe
biliyorum,oluk oluk
taşıyorum damarlarından
biliyorum zorluyorum
sabır taşını
ben şu an kardelenden farkısızım
yanıyorum,çığların altında
ne olur,çevir yüzünü,kaldır başını
boğuluyorum kesiliyor,sanki aldığım soluk

doğarım seninle
batarım sensiz
bende ki beden,sen yoksan tensiz.
dışım sert duvar
içim içli bir keman
sensiz sessizim
seninle cesur ve yaman

gözlerim kara kömür
ve kaşlarımın yayı gerildikçe öfkeyle
ve çarptıkça yüreğine
biliyorum sende hep,tükeniyor ömür

dokuz boğum sözlerim
sekizi düğümlendikçe boğazımda
hıçkırıklarla boğulurum
hülyalara dalıp,seni özledikçe
kaderime boyun eğmekten yorulurum
gönlümün kesesinde,tasalar dolsa da
gençliğimin hiç bir hayrı kalmasa da
yüreğimin yakasında,
kirpiğimin karasında asılısın
ister düş,yakamdan
ister ahirim ol,kal
aşkımız vuslat olsa da
sen dut dalında
bir umutsun
söyle yarim
tüm yaşananları,bu gönlüm nasıl unutsun

kuşan zırhını
vuracak bu sevda kurşunu ikimizi de,
bu aykırı aşk'ın
kapısından giriş serbest
çıkış zorunlumudur
biraz kabartman lazım kalbinin yatağını
yumuşasın
çok yoruldum biraz uyuyacağım
yalnız,kapını kapatmayı unutma
bir ömür içerde kalacağım...

inatçıyım ya.....