Sen Ellerim Sen Gözlerimdin

Sen ellerim, sen gözlerimdin

Yüreğimde sana yol alan bir ömür vardı ;

Kurak bir toprağın üstünde yürür gibi.

Gün uzağında biterdi

Ama yine de senden öteye gidemezdi

Gece desen dilime düşmüş şarkıydı sanki

Söylerdim, söylerdim, söylerdim

Sen ellerim, sen gözlerimdin.

Uykum sana emanet, mutluluğum sen kadardı;

Sana uyur, sana uyanırdım.

Gökyüzüne uzanmak seninle kolaydı

Güneşi olmayan sabah rengiydi sözlerin ;

Dokunsam ağlayacaklardı.

Duymazdım, görmezdim kimseleri

Başkasına sağır, başkasına kör gibi

Sen ellerim, sen gözlerimdin.

Sonunda ağladığım filmlere düşerdi bakışlarım

İçimdeki bekleyişi ateşe verirdi gözyaşlarım

Çünkü onlarında sonu bizim gibi biterdi

Kavuşmak dışında.

Sonrası

Sonrası yok aslında

Ayrılık hep iş başında .

Aşkın Soluma Emanet kitabımdan