Sen Evet Sen
Kurmuştuk düzenimizi
Olmazsa olmazım demiştin benim varlığıma
Akşamı hevsele beklerdim
Sana gelmek için
Şen kahkahalarla çınlatırdık geceyi
Gece kıskanırdı dostluğumuzu
...Senli şiirler okurdun bana
Benli mizahlar kurardık birlikte
Bir fincan kahve
Yanında bir dal sigara
Can yoldaşın olmuşlar
Kıskanırdım sigarayı
Her nefeste keyifle içine çekişini
...Yudumladığın kahve
Dudağının kıvrımına takılan telve olmak isterdim
Hani arada sahilde gezerdik
Şarkılar söylerdin
Sevdalıların üstüne söylenmiş
O salaş çay bahçesinde
Tahta masada kafa kafaya
Sohbetlerimiz
Evinin önünden geçerken
Mütemadiyen gözüm seni arardı balkonda
.......... Çaykoy geliyorum derdimya hani
.............İşte hepsi birer anı oldu
Gittin boynu bükük bıraktın sen beni
"Menekşe"
Duygulara hitap eden şiirinizi beğeniyle okudum. Tebrik ediyor, kutluyorum. En güzel günlere Menekşe Hanım...
Okuyana efkar yığan böylesi şiir de bile nahifliği elden bırakmamış, hüznü bile dingin bir denizin dalgaları gibi usul usul göndermiş gönül sahilimize şair. İlginçtir, kısmen yaşadığım anlara da eşlik etmiş şiir. AZ kolaçan etmemişimdir balkonları sevgili orada mı diye... tabi çok çoook yıllar önce:))) Bu farklı olmuş Menekşe hanım. Kutlarım...
Yaşasın dostluk 👏👏