Sen Ferhattın Ben Şirin
Aşkımıza yakışmadı ihanetin
Sen Ferhat ım ben şirinin,
Görmezdi benden başka gözlerin
Bu kadar mı uydu şeytana tenin..
Beraber bir domatesi pirzola keyfinde yerken
Ağzımızdan lokmaları alırdık tiksinmeden,
Çamura batıp mutluluğu tadarken,
Bu kadar mı uydu şeytana tenin..
Kahkahalarımız havada uçuşurdu herkesi kıskandıran
Bir dakikacık görmek için bile bana koşarken,
benim için yapacaklarını düşünüp,benim yolumda ölürken,
Bu kadar mı uydu şeytana tenin..
Gülümüzü dikmiştin hiç büyümeyecek bir yere,hiç mevsimi olmayan bir zaman
O gül bizim aşkımızın ispatı derdin,
Gül yüzündeki gülen gözlerin için açtırdı yaradan,
Bu kadar mı uydu şeytana tenin..
Gülüm ömrüm nefesim derdi dillerin
Gülün soldu Ferhat ım ölüyor şirinin,
Demiştim ki sızı ince yara derin,
Nereden bilebilirdim kaderim olacak ihanetin...
Ah ah, mı demeliyim? Nerde Ferhat, nerde şirin... ikrar yok inayete kanaat yok..
Gülümüzü dikmiştin hiç büyümeyecek bir yere,hiç mevsimi olmayan bir zaman O gül bizim aşkımızın ispatı derdin, Gül yüzündeki gülen gözlerin için açtırdı yaradan, Bu kadar mı uydu şeytana tenin..
Pınar hanım hoş geldiniz aramıza şiir güzel bir aşkı öyküleştirmiş ama son yine hazin.. başarılarınız ve yeni şiirlerinizi bekliyoruz.