Sen Gel

Bir hal ki, dolaşır sevda serimde.
Kıyametler kopar gölgelerimde.
Zaman da, mekân da dursun yerinde;
Aşarak ne varsa yalnızca sen gel.
Ne olur sen gel ne olursun gel!

Tüm kinini yere dökerken gece;
Takınır yüzüne siyah bir peçe.
Yanıp kavrulurken ben içten içe,
Odum söndürmeye yalnızca sen gel.
Ne olur sen gel ne olursun gel!

Şu fani dünyaya vermedim değer,
Yok dizimde takat, gözlerimde fer.
İzbe bir köşede ölürsem eğer;
Kabrimin ucuna yalnızca sen gel.
Ne olur sen gel ne olursun gel!