Sen Gelince

Seni gördüğüm ilk an.
Sesini duyduğum ilk zaman.
İlk göz göze gelişimiz.
Bir miladın başlangıcı gibiydi sanki,
Her şey ikimiz için.
Kendimden geçtiğim her an,
Anladım ki sen benim ruh eşimdin.
Bedenimi, ruhumu, her şeyimi eline alan.
Sendin beni kendine bağlayan.
Sendin beni her güçlüğe karşı koruyan.
Sendin beni aslında ben yapan.
Ölüm gibi, bir ödül gibi,
Hiç ödün vermeden her daim yanımda duran.
Ben ki sen yanımda yokken nefessiz kalan.
Sen ki kalbimin kör mahzenlerinde tutuklu,
Sen ki göz çukurlarımda alev alev yanan.
Aslında sendin her şeye rağmen beni ben yapan.
Biraz çocuk, biraz arkadaş,
Ama en çokta sevgili olmamı sağlayan.
Gözlerimde sen, dudaklarımda sen.
Kısacası bütün bedenimi saran,
Evet evet doğru duydun sevgilim.
Sensin beni cayır cayır yakan.
Sensin gönlümü çalan.
Beni baştan aşağı bir sarmaşık gibi saran.
Sen biraz ayrılık,
Biraz hüzün,
Çokça mutluluksun.
Ama en çokta benimsin,
Unutma!

Yazanlar;
Elif TAŞDELEN & Halil İbrahim SARI